Żywienie szczeniaka
Berneńczyk w pierwszym roku swojego życia ma bardzo szybki przyrost wagi. W tym czasie następuje intensywny wzrost ko¶ćca i mię¶ni,
a także zmiana uzębienia. Bardzo trudno zrównoważyć jedzenie gotowane tak aby maleństwu dostarczyć wszystkie potrzebne składniki i
witaminy.Łatwo też w ten sposób utuczyć swojego pupila, co nie pozostaje bez wpływu na jego stawy.
Nasze szczeniusie od poczatku w hodowli przyzwyczajamy do karmy suchej . W domu najlepiej kontynuować takie karmienie
Z naszych obserwcji zapewnia ona szczeniakom wła¶ciwy, harmonijny wzrost. Jeżeli szczenię grymasi nie należy od razu zmieniać karmę, jest to ostateczno¶ć,
gdy maluch ma brzydkie stolce i ewidentnie co¶ mu nie służy. Należy tylko pamiętać że ma to być karma dla szczeniaków ras olbrzymich (large breed puppy),
a porcjowanie jest zawsze na opakowaniu albo na stronach www producenta. Dodatkowo można swojemu maluszkowi podać inne produkty ale zawsze pamiętać o powolnym wprowadzaniu i obserwcji czy nie czulają .Mogą to być:
*dwa razy w tygodniu biały twarożek
- porcja 10 dkg.
*raz w tygodniu surowe żółtko - można dodać do twarożka.
, W hodowli jadły też wołowinę, kurczaka , indyka*berneńskie maluchy mogą dostać też dwa razy w tygodniu ko¶ć cielęcą do gryzienia albo rapki kurze.
NIE wolno maluszkowi podawać: mleka i żadnego tłustego jedzenia. Mleko spowoduje biegunkę a tłuszcz choroby skóry, łupież i matowienie sier¶ci.
Unikać również podawania ludzkkiego jedzenia, ziemniaków i kaszy(pies ich nie trawi).
W czasie spożywania pokarmu nie należy psu przeszkadzać. Nie wolno wówczas go wołać ani głaskać, aby nie wyzwalać instynktu bronienia swojej zdobyczy, zasobów.
Pies powinien mieć swoją własną miskę, która przed każdym posiłkiem musi być starannie wymyta. Najpraktyczniej postawić ją na posadzce, z której łatwo będzie zmie¶ć i
sprzątnąć resztki pokarmu. Miska powinna być ciężka I stabilna np. z grubego szkła albo metalu aby piesek nie "chodził z nią" po całym pomieszczeniu.
Nie zapominajmy o wolnym dostępie psa do wody - najlepiej przeznaczyć na to drugą miskę nie zapominając o zmianie wody na ¶wież± przynajmniej raz na dzień.
O tym czy nasz pies jest żywiony prawidłowo można wywnioskować po jego odchodach.
Je¶li pies zjadł za dużo ko¶ci odchody będ± białe lub biało-żółte, twarde lub krusz±ce się. Odchody ciemnobrunatne do czarnych ¶wiadcz± o nadmiarze mięsa.
Kał nieforemny, papkowaty mówi, że psu naszemu podano zbyt wiele mało tre¶ciwych dodatków. Częste wynoszenie i zakopywanie pokarmu ¶wiadczy, że pożywienie jest zbyt
obfite.Godziny karmienia powinny być w miarę stałe i dopasowane do naszego trybu życia.Początkowo dzienną dawkę dzielimy na cztery posiłki, a w wieku ok 3- 6 miesięcy na trzy.
Jeżeli szczenię nie zje wszystkiego zabieramy miskę I podajemy ją dopiero z nową porcją na następne karmienie. Zdarza się często, że maluchy grymaszą bo wiedzą,
że Pańcia da co¶ lepszego, co zachęci go do jedzenia. Często to pierwszy krok do wychowania gryma¶nika. Jeżeli maluch dłużej nie chce je¶ć można go
zachęcić przez polanie karmy jogurtem naturalnym albo rosołkim. Jeżeli to trwa dłużej trzeba baczniej go obserwować czy to tylko grymasy, czy nie pocz±tek choroby.
